สู่สุดท้าย แตกสลาย..ไร้ตัวตน
แสงอรุณ สาดคละเคล้า ฉายเฉดสี
ผ้ากาสา โบกสะบัด จิตเปรมปรีย์
คุณธรรม ความดี ส่งสานสืบ
อารยธรรม
เมียง มองเพ่งพินิจ ทุกสิ่งสรรพ
มีเกิด ดับ ปรากฏ นิมิตหมาย
แม้ระหว่าง แปรปรวน คลี่เคลื่อนคลาย
สู่สุดท้าย แตกสลาย..ไร้ตัวตน
กู ก็ดี มึงก็ดี…ล้วนสมมติ
สู่ที่สุด กู มึง สูญ สลาย
รู้เกิด ดับ เห็นจริง มิเคลื่อนคลาย
ละยึดมั่น สิ้นทำนาย ..สว่างแท้
กลางใจตน!!!
พระ อ. อารยวังโส
พระธาตุภูหว้า 9 ธันวาคม 2564
