ถาม : อภัยทานกับธรรมทานอะไรเป็นทานสูงสุด?

ตอบ : สูงสุด คือ ธรรมทาน การให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง ธรรมทานสูงกว่า เพราะว่าธรรมทานนั้นคนจะเกิดปัญญา คนเกิดปัญญาก็เอาปัญญาไปแก้จิตใจ กลับเนื้อกลับตัวกลับจิตกลับใจ เห็นถูกเป็นถูก เห็นบาปเป็นบาป เห็นบุญเป็นบุญ มีประโยชน์ ท่านจึงว่าการให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง

         อย่างอื่นก็ดีหมด อภัยทานก็ดี เราไม่อาฆาตพยาบาท จองกรรมจองเวรเขา เราให้อภัยเขา แต่บางคน โอ๋ มันรู้จักกูน้อยเกินไป คำว่าอภัยไม่มีเลย ให้อภัยเขาเราก็ไม่มีกรรมไม่มีเวร เราก็เบาใจ แต่ให้ธรรมเป็นทานนี่มันกว้างเอาคนออกจากนรก ชวนคนสั่งสมบุญ ชวนคนสร้างความดีมีประโยชน์ส่วนตนส่วนรวม ดึงคนออกจากนรก ญาตกานญฺจ สงฺคโห สงเคราะห์ญาติ ญาติธรรมยังไงล่ะ

        เราชวนกันในทางที่ดี คบคนไหนเป็นอย่างคนนั้น ถ้าเราคบคนไหนเป็นเหมือนคนนั้น ถ้าไปคบขี้เหล้า เขาก็ชวนไปดื่มเหล้า คบคนไหนจะเป็นเหมือนบุคคลนั้น ท่านจึงว่า คบคนดีมีศรีแก่ตัว ถ้าคบคนชั่วก็พาตัวอัปรีย์ การคบค้าสมาคมสำคัญนะ ท่านจึงตรัสไว้ว่า เป็นผู้มีปัญญา บุคคลนี้ควรคบ บุคคลนี้ไม่ควรคบ ให้เลือกเหมือนกัน ถ้าคนนี้ไปเที่ยวอบายมุข เราก็หลีก มันชวนเราพาไปทางที่ต่ำ นักเลงหญิงนักเลงสุรา นักเลงเล่นการพนัน คบคนชั่วเป็นมิตร ปากทางแห่งความเสื่อม อบายมุข นักเลง ถ้าผู้หญิงก็นักเลงเจ้าชู้ มีไหม ผู้ชายก็นักเลงหญิง นักเลงสุรา นักเลงเล่นการพนัน คบคนชั่วเป็นมิตร สี่อย่างนี้ เป็นปากทางแห่งความเสื่อม เป็นอบายมุข พระพุทธองค์ตรัสไว้แล้ว ไม่ใช่อบายภูมิ เป็นอบายมุข

         เราจึงเลิกคบคนชั่วเป็นมิตรเสีย เสียเพราะเพื่อน ไม่ใช่เสียเพราะเมีย บางคนเสียเพราะเมียว่า เมียไม่เคยเข้าวัด จะไปวัดก็ไม่ให้ไป ถ้าจะไปวัดก็ไปบวชสิ จะมาอยู่บ้านทำไม เลยเสียเพราะเมีย แต่พวกเรานี้ เสียเพราะเพื่อน ไปคบเพื่อนไม่ดี คบคนชั่วเป็นมิตร เขาเลยห้ามไม่ให้มาทำบุญ เราก็พลอยเสียคนเหมือนกัน เราจึงเลือกบุคคลที่ควรคบ บุคคลที่ไม่ควรคบ

พระครูภัทรธรรมสิริ (ดำรง สิริภทฺโท)
วัดป่าน้ำคำเกิ่ง อุบลราชธานี
สาขาวัดหนองป่าพงที่ 25
ตอบตามธรรม เล่ม 3