…เส้นทาง ยังไปได้  ปัญหา แม้มี  แต่ก็ยังแก้ไขได้….

 

      จากนิมิตธรรม..ที่ผ่านมา…

 

      สิ่งสำคัญ  คือ ต้องพร้อมในการเดินทาง..ไปอย่างมีจุดมุ่งหมายที่สอดคล้องกับธรรม  คือ หลักการของชีวิต…     ความพรั่งพร้อมในการแก้ไขปัญหาที่ ต้องมี เป็นเรื่องสำคัญยิ่ง…

 

     ดังเช่น  ฟันที่โยกคลอน  หากจำเป็นต้องถอน ก็ควร   หรือ หากไปเจอซี่ฟันที่ฝังรากเทียม โยกคลอน ก็ควรถอดออกมา..เพื่อใส่กลับให้แน่น และถือโอกาส ทำคสามสอาดในทุกด้าน…หากเห็นไม่สอาด

 

      แปรวิกฤติ เป็นโอกาส อย่างพิจารณาเห็นจริงในรากเหง้าของปัญหา  ก็ไม่ยากที่จะทำประโยชน์ ในโอกาสนั้น

 

      ดังเช่น  รู้เห็นว่า ไฟกำลังจะไหม้บ้าน…สิ่งที่ต้องทำ ไม่ใช่การไปนั่งบ่นเพ้อว่า ไฟไหม้บ้านทำใม…แต่ควรสืบสาวหาสาเหตุ เพื่อเร่งป้องกัน  ขจัดไฟให้ดับสิ้นไป  และอย่าได้เกิดอีกต่อไป…

 

      ชีวิตคนเรา เคลื่อนไหวไปตามวิถีกรรม..แบบ Dynamic  ไม่ใช่นิ่งอยู่กับที่ เป็น Static…

 

     การตื่นรู้  …รู้ทั่วพร้อม อย่างบริบูรณ์  ด้วยตนเอง  เพื่อรู้โดยประการต่างๆ  สำคัญยิ่ง  ดังพระพุทธองค์ทรงสั่งสอนใว้ที่สอนให้มี สัมปชานการี..ในทุกอิริยาบทน้อย ใหญ่  ตามหลักสัมปชัญญะ 4…….

 

      พรรษาปีนี้ จึงควรฝึกฝนการเจริญสัมปชัญญะ…ในสติปัฏฐาน 4 กันมากๆ…

 

      วิชากรรมฐานข้อนี้ มีประโยชน์ในเชิงประจักษ์จริงๆยามเผชิญเหตุเฉพาะหน้า..จะได้มีการทำความรู้สึกตัวอยู่เสมอกับการพร้อมเผชิญทุกปัญหา..

 

     เราพร้อมแล้ว…จึงมีคุณค่ายิ่งที่แสดงถึงขีดประสิทธิภาพของความเป็นสัตว์ประเสริฐ ที่จะแก้ทุกปัญหาด้วย ปัญญา

     ด้วยความเชื่อมั่น ตามหลักพุทธะ ว่า  ทุกปัญหา ดับ ได้ด้วยปัญญา!!!

 

     วันอาสาฬบูชาปีนี้  จะบรรยายธรรมนำอบรมจิตภาวนาในกรรมฐานข้อนี้…ที่เป็นไปตามหลักสมถะ- วิปัสสนา..พร้อมกันในบริบทของ สติปัฏฐาน 4..,

 

      เจริญพร

 

พระ อ. อารยวังโส

วัดป่าพุทธพจน์หริภุญไชย ลำพูน  20 กค.2564