คนเกิดมาในโลกนี้มีจำนวนมาก บางคนก็มีร่างกายครบถ้วนบริบูรณ์สามสิบสองประการ บางคนก็ไม่ครบ ได้ร่างกายเป็นคนแต่จิตใจยังไม่มีมนุษย์สมบัติ คนทั้งหลายส่วนมากยังไม่ได้มนุษย์สมบัติ คือสมบัติที่คู่ควรกับจิตใจมนุษย์ หมายถึงเป็นผู้มีศีล ถ้าเราไม่ละการกระทำบาปทั้งหลายทั้งปวง เราประพฤติในสิ่งที่ผิดศีลธรรมในแต่ละข้อ เบียดเบียนผู้อื่น ลักทรัพย์ หลอกลวง ข่มเหงจิตใจกัน พูดโกหก ดื่มของมึนเมายาเสพติดทั้งหลายทั้งปวงล้วนเป็นสาเหตุที่ก่อให้เกิดความทุกข์ทั้งในปัจจุบันและภายภาคหน้า

 

         พระพุทธองค์ท่านจึงตรัสว่าหัวใจพระพุทธศาสนาคือให้ละการกระทำบาป ในเบื้องต้นให้ละการกระทำบาป ให้ตัดโดยเด็ดขาด บาปกรรมบาป ทั้งหลายทั้งปวง ให้ละ ให้หยุด ในการทำสิ่งนั้น เพราะถ้าเราไม่ละการกระทำทั้งหลายทั้งปวง เรากระทำสิ่งที่ผิดศีลธรรมจะเป็นสาเหตุที่ก่อให้เกิดความทุกข์ทั้งปัจจุบันและภายภาคหน้า

 

คำสั่งสอนของพระพุทธองค์จึงย่นย่ออยู่ที่หัวใจพระพุทธศาสนา จบแค่นั้น ให้ละการทำบาปทั้งหลายทั้งปวง เมื่อเราละการทำบาปทั้งหลายทั้งปวง สาเหตุที่ก่อให้เกิดบาปกรรมก็ไม่เกิดขึ้นไม่งอกงามขึ้น เรามีปัญญาเห็นประโยชน์ในการรักษาศีล ศีลก็รักษาร่างกายของเราให้สงบ รักษาวาจาของเราให้สงบ ปกติเราปล่อยให้กิเลสตัณหา ความโลภ ความโกรธ ความหลง เข้ามาครองใจเรามาไม่รู้จักกี่ภพกี่ชาติ มาย่ำยีจิตใจเราให้เร่าร้อนไปด้วยความโลภ เผาจิตใจเราให้เร่าร้อนไปด้วยความโกรธ ให้เร่าร้อนไปด้วยความยินดีในกามทั้งหลาย กิเลสครอบงำ หมดภายในใจของสัตว์ทั้งหลาย ครอบคลุมใจ ครอบคลุมวาจา และครอบคลุมกายหมด ยึดเบ็ดเสร็จเลย พาให้ใจเราคิดไม่ดี พาให้ใจเราพูดไม่ดีก่อให้เกิดความเสียหาย พาให้ร่างกายเรากระทำในสิ่งที่ผิดศีลธรรมมาแต่อดีตชาติมาไม่รู้เท่าไหร่ กิเลสมายึดครองใจเรา ควบคุมวาจา ควบคุมกายได้ ถ้าเราเข้มแข็งจริงเราต้องปฏิวัติต่อสู้ยึดบัลลังก์คือใจคืนมาให้ได้

 

จากหนังสือ "ฝึกใจให้ถึงธรรม"

เรียบเรียงจากธรรมบรรยาย โดย พระอาจารย์อัครเดช (ตั๋น) ถิรจิตโต

วัดบุญญาวาส  จ.ชลบุรี

ในโครงการ “พักใจไว้กับธรรม” (ธรรมะวันอาทิตย์สิ้นเดือน)

วันที่ 28 สิงหาคม 2559

ณ อาคารปฏิบัติธรรมมูลนิธิมายา โคตมี